Search here...
TOP
Kids

De eerste keer basisschool: aan het lot worden overgelaten

Je weet zelf ook hoe snel de tijd vliegt als je kinderen hebt, laat staan met twee of meer kinderen. Het eerste jaar ben je nog constant bezig met het uitkijken naar nieuwe ontwikkelingen, zoals: wanneer gaat hij of zij lopen of wanneer zegt hij of zij zijn/haar eerste woordje? Maar daarna zijn de grote ontwikkelingen gedaan en ben je daar niet meer zo mee bezig. De tijd gaat enorm hard voorbij en dan ineens komt het toch wel erg dichtbij: de vierde verjaardag, een mijlpaal en toch voor vele ouders even een dingetje.

Aan het lot overgelaten

Zo voelde het voor mij, de eerste week basisschool: geen juf die bij binnenkomst uitgebreid vraagt of er bijzonderheden zijn, zodat je weer kunt zeggen dat de snottebellen onder zijn oksels hangen, maar het verder goed gaat. Niemand die samen met je kind jou bij het raam staat uit te zwaaien. Niks. Je loopt naar binnen, zegt goedemorgen tegen de juf en dropt je kind af. Niemand neemt hem bij de hand mee. Iedereen doet zijn eigen ding en ik voelde me zo naar, toen ik hem een kus gaf en hij een beetje schaapachtig dat lokaal stond in te kijken. Opzoek naar een bekend gezicht of iemand waar hij een praatje mee kon aanknopen. Ik zwaaide hem nog even uit en vanaf dat moment moest hij het zelf gaan doen: groot worden.

Afscheid op het kinderdagverblijf

Tegen de tijd dat ze vier worden, zijn ze de oudste op het kinderdagverblijf. Ik merkte heel erg dat mijn zoon geen aansluiting meer kon vinden bij de andere kindjes. Zijn vriendjes waren allemaal wat ouder en gingen één voor één al naar de basisschool. Hij voelde zich een beetje achtergelaten. Vooral tijdens de middag, als alle kindjes een middagdutje gingen doen en hij als enige met zijn ziel onder zijn arm liep. Toen het moment kwam dat hij mocht gaan wennen op school, werd het alleen maar erger. Hij had nu eenmaal geproefd van de sfeer op school en vond direct aansluiting met de klasgenootjes. Dat is trouwens echt enorm fijn, maar vanaf dat moment moest ik hem echt flink motiveren om nog een paar weken met goede moed naar het kinderdagverblijf te gaan. Het afscheid op het kinderdagverblijf was dan ook meer een zegen dan een vloek.

Wennen op de basisschool

Voordat ze vier worden, mogen ze een aantal dagen of ochtenden komen wennen in de klas. Ik weet eigenlijk niet voor wie dit meer wennen is: voor het kind of voor de ouder. Waarschijnlijk het tweede in mijn geval. Ik heb echt even een heel groot brok in mijn keel moeten wegslikken toen ik hem de eerste keer bracht. Naar school! Waar is de tijd gebleven dan?! Geen knuffelochtenden meer of rustig een bakje koffie in je pyjama drinken, nee: opschieten, want je kind moet op een bepaalde tijd op school zijn. Je moet brood smeren en een schooltas klaarmaken. Haast is het bij mij iedere ochtend. De school is op 10 minuten lopen van huis, maar toch moet ik iedere ochtend de auto pakken, want ik ben nooit op tijd.

Heb je spul op orde

Ze krijgen geen broodjes meer of drinken, zoals op het kinderdagverblijf. Je moet nu echt alles zelf meegeven. Maar wat eten ze? En wat mogen ze wel en niet? Je krijgt dus een mooi lijstje mee van school. Hier werken ze met een continu-rooster, dus ze eten allemaal op school. Op bepaalde dagen mag bijvoorbeeld alleen groente of fruit mee als tussendoortje.  Je moet het even weten allemaal.

De basisschool is vermoeiend

Na de eerste weken is je kind thuis enorm chagrijnig, moe en strontvervelend. Het positieve is dat ze het naar school gaan wel enorm leuk vinden en jij zelf ook even een momentje voor jezelf hebt gehad als ze op school zitten. Rust in de tent! Of in mijn geval: je valt in een zwart gat. Je moet je eigen tijd ook weer anders gaan leren indelen, maar eindelijk mogen ze gaan leren en voelen ze zich heel groot. Ze maken nieuwe vriendjes en dat gaat echt heel snel. Het is best veel allemaal voor die kleintjes, maar ze zullen vast ooit in het ritme komen en als ouder moet je ze nu al een beetje gaan leren loslaten. En ik?  Ik zal me er toch aan over moeten geven en had niet verwacht dat ik het er toch even lastig mee zou krijgen.

 

 

 

 

Follow my blog with Bloglovin

Mom on Top

Kimberley

Owner Mom on Top | Mom of three | Health | Momlife | Fitness | Beauty

«

»

6 COMMENTS

  • Kris (deflopvader)

    Hier in belgië mogen ze al starten op school op 2,5j !!! Wij hebben dan wel het geluk de eerste dagen uitgebreid verslag te krijgen van de juf. Maar het is inderdaad wel hard, zo ineens. Zelfs wij ‘stoere’ mannen moeten die eerste dag de tranen trachten binnen te houden.

    • Kimberley
      AUTHOR

      Bij 2.5 jaar al? Zit het kinderdagverblijf er dan bij in? Of hoe moet ik dat zien? 🙂

      • Kris (deflopvader)

        Op 2,5 jaar starten ze op school:
        In de Peuterklas. Dan 1e kleuterklas, dan 2e en 3e en daarna 6j basisonderwijs. Groep 1 bij jullie is 2e kleuterklas bij ons.

        • Herma Andela gouda

          ja raar is dat he ik moest ook slikken hoor vooral bij de 1e en dat was jij volgens mij 😉

  • Herma Andela gouda

    ja ik ken het, komt me allemaal heel bekend voor! xxx

  • Cassandra

    Dit lijkt mij best pittig, leia gaat na de zomer naar school en ze kijkt er nu al enorm naar uit. Ik denk alleen dat ik een week lang lig te snotteren op de bank omdat ik dr zo Mis

Laat een antwoord achter aan Kris (deflopvader) Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.