En toen raakte ik verslaafd aan sporten

Geen idee waarom ik het sporten pas heb ontdekt na de geboorte van mijn 1e zoon, maar wat geeft het mij energie. Het is onderdeel van mijn lifestyle geworden en ik hoop dat het niet zal veranderen, maar vroeger was ik niet sportief. Ik was verre van sportief. Tot dat ene moment.

In den beginne

Was ik dus niet sportief. Vroeger als kind ben ik ook nooit op sport gegaan. Deed soms wel wat proeflesjes hier en daar, maar er echt werk van maken deed ik (of mijn ouders) niet. Ik weet nog wel dat ik op een blauwe maandag op turnen zat, maar daar af werd gepest. Misschien heb ik het daarna nooit meer leuk gevonden. Ik zat wel altijd voor de buis te kijken naar turnen. Ik vond het zo prachtig, die elegante meisjes in mooie glitterpakjes. Als mensen mij vroegen wat ik later wilde worden, dan zei ik dat ik wilde turnen aan de rekstok. Dat is er door dat pesten dus nooit van gekomen, maar ik weet zeker dat het wat voor me was geweest.

Ziekte

Vanaf het moment dat ik naar de basisschool ging, kreeg ik natuurlijk ook gym. Ik was er gek op! Lekker rennen en koprollen en radslagen maken. Ook was ik gek op softbal! Maar ik was zo fanatiek en gedreven, dat ik me teveel inspande en daar zware migraine van kreeg. Keer op keer was het weer raak. Het werd uiteindelijk met een vrijbriefje langs de kant zitten…

Mirena tegen migraine

Uiteindelijk kwam ik per toeval van mijn migraine af op het moment dat ik de Mirena plaatste. Het is niet echt bewezen door een dokter, maar ik weet zeker dat het me heeft geholpen. Vanaf mijn 19e was de migraine over en kwam pas weer toen ik zwanger wilde worden, doordat ik mijn Mirena liet verwijderen. Nu ik dit wist, kon ik een heel groot gedeelte van mijn leven weer oppakken. Zeker op het gebied van inspanning. Ik kon sporten.

De ab-challenge

Na de geboorte van mijn oudste wilde ik toch wel wat fitter worden. Niet dat ik heel erg was aangekomen door het zwanger zijn, want met 32 weken werd mijn zoon geboren en de volgende dag kon ik mijn oude kleren weer aan, maar ik wilde toch wat strakker worden. Ik vond op internet een soort 30-dagen ab challenge. 30 dagen lang zou je een sportschema volgen voor buikspieren. Hier kon weinig fout aan gaan en wilde eigenlijk wel kijken of ik hier buikspieren van zou krijgen. Ik maakte een “voor” foto en startte de challenge. Iedere week maakte ik een voortgangsfoto en na twee weken elke dag te hebben getraind, zag ik de eerste lijnen komen. Dit was gaaf! Hier wilde ik meer van! Vervolgens ben ik gaan hardlopen, bootcampen en begon ik aan P90X, wat ik zo nu en dan nog steeds af en toe doe. Ik merkte dat ik steeds fitter en gespierder werd en maakte mijn lifestyle ervan. Ik was hier goed in en ik vond het leuk!

Zwanger van de tweede

Het moment dat ik merkte dat ik zwanger van de tweede was, weet ik nog heel goed. Ik was thuis bezig met een coretraining en merkte dat het me niet zo goed af ging. Mijn lichaam had geen puf en ik hijgde als een paard. Grappig dat je lichaam dat gewoon eigenlijk zelf al aangeeft. Op dat moment was ik nog niet zo bekend met sport tijdens je zwangerschap, dus ik gaf alle sporten op, behalve het hardlopen. Alhoewel dat meer op hobbelen leek, dan op hardlopen: het was ten minste iets! De gynaecoloog had gezegd dat ik lekker kon hardlopen tijdens mijn hele zwangerschap, tenzij het niet prettig voelde. Het voelde rond de 20 weken al niet meer fijn. De baby stuiterde iedere keer op mijn blaas en dan moest ik plassen, dus ik ben maar wat gaan doen buiten. Geen idee wat, maar ik was buiten en ik had hele fijne zwangerschapssportkleding. Dat nodigde sowieso uit om naar buiten te gaan!

Postpartum lichaam

Na de bevalling kon ik de eerste 4 weken niet lopen. Met 6 weken voelde ik me zo goed om te gaan hardlopen, wat er waarschijnlijk voor heeft gezorgd dat ik nu, ruim 2 jaar na de bevalling, geen rondje meer kan rennen met een ietwat vollere blaas. Het is namelijk heel slecht voor je bekkenbodemspier om zo kort na de bevalling al te gaan lopen. Je bekkenbodem heeft minimaal 12 weken de tijd nodig om weer aan te sterken en zelfs dan hangt het nog van de persoon af of het alweer tijd is. De eerste run na de bevalling ging zo heerlijk, de tweede minder en bij de derde run plaste ik bij elke stap in mijn broek. Tja, wat verwacht je dan ook na een 8-ponder eruit geperst te hebben? Ik moest er weer mee stoppen en eerst mijn bekkenbodem gaan trainen.

Mom in Balance

5 maanden post partum was ik, toen ik besloot training te gaan geven voor Mom in Balance. Training geven aan zwangere vrouwen, vrouwen die net bevallen zijn en aan moeders die gewoon een lekkere workout willen doen. Hier leerde ik ook over de bekkenbodemspier en hoe ik mijn klachten had kunnen voorkomen en wenste ik dat ik dit eerder had geweten. Met veel passie ben ik dit een jaar gaan doen. Gaaf vond ik het, om op allerlei manieren moeders te motiveren om lekker te sporten. Het doet mij goed om te sporten, dus een ander ook en dat wilde ik overbrengen. Hier moest ik mee stoppen, omdat dat ik deze blog begon en ik tijd tekort kwam. (hier kan je alles uitgebreid lezen trouwens).

Leukere moeder door het sporten

Op dit moment bootcamp ik nog twee keer in de week. De bootcamp is ook wat meer gericht op obstakelparcours en dat vind ik zo leuk! Ik kom iedere keer bont en blauw en met heel veel spierpijn terug van de training, maar ik haal er zoveel voldoening uit! Dit heb ik nodig om mijn hoofd leeg te maken: lekker rammen! Ik merk ook dat ik een veel leukere moeder ben nu ik sport en me fit voel. Het is soms wel even plannen thuis, maar in principe heb ik vaste sportavonden, dus daar kan iedereen thuis rekening mee houden. Het is echt onderdeel van mijn leven geworden en dat zal altijd zo zijn. Verslaafd aan sporten, maar op een gezonde manier Ik hoop dat mijn kinderen dit ook mee zullen krijgen en er ook veel plezier uit kunnen halen, welke sport ze ook willen doen.