Body positivity. Het onderwerp lijkt momenteel wel een hype te zijn. We zijn veelal niet blij met ons lichaam en hebben allemaal onzekerheden. We moeten leren om van onszelf te houden en dat is niet makkelijk. Cassandra bedacht deze tag en ik kreeg hem van Kimberly.Β In dit blog beantwoord ik een aantal vragen over hoe ik mezelf zie. Pas op, want hij is vrij persoonlijk…
Wat versta jij onder body positivityΒ en wat betekent het voor jou?
Body positivity is voor mij jezelf bekijken vanuit een andere hoek. Je positieve punten erkennen, in plaats van steeds maar naar de negatieve dingen te kijken. Er is altijd wel iets waar je niet tevreden mee bent. Wat ik niet okΓ© vind aan de term body positivity – en ik probeer dit voorzichtig te benoemen, zonder dat ik mensen onbedoeld kwets – is dat ik de laatste tijd merk dat er vrouwen zijn die kampen met gevaarlijk en ongezond onder- of overgewicht en het gevaar hiervan wegwuiven met deze term. Je lichaam is een tempel, hier moet je goed voor zorgen
Kijk eens naar een foto van jezelf, wat valt jou het eerste op? Hoe voel je je daarbij? (deel ook deze foto)
Op deze foto is het eerste wat mij opvalt de melasma ofwel zwangerschapsmasker. Ik schreef hier al een keer over, dus het is niets nieuws. Ik vind het geen compleet drama, maar ik ben er niet erg blij mee. Mijn jongste wordt deze week twee, dus ik had eigenlijk gehoopt dat het wel weg zou trekken. Helaas. Zodra de eerste zonnestralen schijnen en ik te laat ben met insmeren, trekken deze vlekken over mijn gezicht. Ik moet me insmeren met factor 50, want als ik dat niet doe vragen mensen wat ik op mijn gezicht heb.
Foto: GΓΌven Alarslan
Noem nu twee mooie dingen aan je body waar je gelukkig mee bent!
Ik denk dat mijn benen op de eerste plek komen en daarna mijn buik. Mijn benen zijn heel lang en slank, daar was ik vroeger niet zo blij mee, tot ik met een vriendin van de middelbare school rokjes ging passen en ze riep dat mijn benen zo mooi waren. Ik was juist zo jaloers op haar figuur, dus ik snapte niet dat zij zei dat ze ook zulke benen wilde. Dan mijn buik. Na twee kindjes gekregen te hebben, heb ik geen striae en is hij gespierd en plat. Dat komt wel omdat ik sport, maar ik train mijn buik niet zo veel. Daar heb ik gewoon geluk mee
Zelfacceptatie in de zomer: bikini of badpak?
Eigenlijk zou ik voor badpak gaan, maar dan word je niet zo bruin, dus ga ik voor bikini.
https://www.instagram.com/p/BkpySVPHd_4/?taken-by=momontop.nl
In deze outfit voel ik me mooi
Eigenlijk voel ik mij het mooist in sportkleding. Het zit ook het aller fijnst en ik geniet van sport. In mijn kast heb ik zelfs meer sportleggings dan normale broeken hangen. Het kleedt mooi af en accentueert bepaalde rondingen.
Hoe denk jij dat anderen jou zien? En hoe zie jij jezelf? Is dit in het verleden ook anders geweest? Zo ja, wat is hiervan de oorzaak?
Tja. Lastige vraag. Ik kan alleen uitgaan van wat ze me vertellen natuurlijk en dat is ook heel divers. De één vindt me te mager, de ander vindt me mooi. Vroeger was ik altijd een buitenbeentje op school. Op de basisschool en in de eerste twee klassen van de MAVO. Ik werd veel gepest en dat deed veel met mijn zelfbeeld. Dat iemand het oprecht leuk zou vinden om met mij om te gaan, kon ik niet echt geloven. Ik zag mezelf toen ook echt als iemand die maar beter op de achtergrond kon blijven. Voordat ik naar de 3e klas overging, ging ik verhuizen naar een andere stad. Ik had mezelf voorgenomen niet meer gepest te worden, maar ik kwam wel in een klas terecht, waarvan iedereen mekaar al twee jaar kende, dus ik moest knokken. Doordat ik ineens mijn mond opentrok, hebben ze me altijd met rust gelaten.
Wat mijn zelfbeeld uiteindelijk heeft veranderd, weet ik niet. Ik kreeg door de tijd steeds meer zelfvertrouwen, vertoefde in een hele grote vriendenkring, er waren jongens die ineens interesse in me gingen tonen en dat deed wel wat. Ook al kreeg ik nog steeds vaak naar mijn hoofd geslingerd dat ik meer moest eten of vroegen ze me of ik anorexia had. Echt naar hoor, zulke dingen. Dat vind ik nog steeds.
Inmiddels ben ik wel gewoon zo ver dat ik mezelf heb geaccepteerd zoals ik ben. Natuurlijk zijn er dingen die ik anders zou willen aan mijn lichaam. Misschien doe ik dat ook ooit nog veranderen, misschien niet, maar ik kan door een deur met mezelf.
Noem een overwinning van wat jouw lijf je heeft laten doen?
Mijn lijf heeft me twee kinderen gegeven. Ondanks het feit dat ik PCOS heb en zwanger worden dus niet op natuurlijk manier kan. Dat is echt het mooiste. Ik had nooit gedacht dat ik ooit moeder zou kunnen worden en ook al ging en gaat het niet zonder slag of stoot: we redden het met zijn allen. Daar ben ik heel dankbaar voor. En ze zijn ook nog eens heel knap, die twee jongens van mij!
Vind jij dat er meer size diversiteit in de media mag komen? (denk bijvoorbeeld aan curve model) en waarom?
De media moet een reΓ«el beeld scheppen van de maatschappij en die bestaat uit alle soorten en maten. Ik snap best dat vrouwen onzeker worden van al die slanke dames, maar zelfs dat is vaak allemaal gephotoshopt. Het kleurtje is net even wat egaler of bruiner gemaakt, de borsten iets ronder, de billen hebben perfecte curves. Zo worden mensen niet geboren. Of je moet echt elke dag in de sportschool zitten en ook nog een boobjob gedaan hebben.
Je favoriete body positivity instagram account:
Dan kan ik er maar één noemen en dat is Celeste Barber. Zij is gewoon de koningin van de self love. En ze is leuk, heel leuk! Ze is niet vies van een beetje zelfspot en zo moeten we allemaal zijn eigenlijk.
https://www.instagram.com/p/Bckt4lSBuHc/?taken-by=celestebarber
Je beste zelfacceptatie tip:
Verzorg je zelf goed, eet gezond, slaap genoeg, dan voel je jezelf sowieso al heel fijn. En leer van jezelf te houden. Ik sluit af met een mooie en toepasselijke quote van Dita Von Teese:
βYou can be the ripest, juiciest peach in the world, and there’s still going to be somebody who hates peaches.β
Leave a Comment