Hardlopers. Vroeger begreep ik ze nooit. Hoe kon je in hemelsnaam genieten van heel lang achter mekaar rennen? Ik werd al moe als ik er naar keek en geloofde niet dat je hier je plezier uit kon halen. Hijgen en doodgaan en zweten, vooral dat zweten zinde me niet. Gatver: dat jeukende gevoel onder je oksels, je kleding die er naar gaat ruiken. Ik zat liever op de bank met een chocoladereep en een kopje thee. Toch ben ik drie jaar geleden gaan hardlopen. Waarom weet ik niet, maar ik weet wel dat dit een van mijn favoriete bezigheden is geworden.
Wat een vreselijke sport
Je moet alles een keer geprobeerd hebben. Dat moet vast de reden zijn geweest dat ik ben gaan hardlopen. Ik weet echt niet meer waarom. Misschien wilde ik echt kunnen zeggen dat het een vreselijke sport was en daar kan je natuurlijk pas over oordelen als je het zelf hebt geprobeerd. Ik trok mijn sportiefste schoenen aan en mijn joggingpak en ben gaan lopen. Eerst maar eens één kilometer. Ik begon te rennen, zonder enig idee hoe. Ik was vastberaden om direct een kilometer uit te lopen en trok een sprint. Wist ik veel dat het zo niet werkte. Binnen een paar seconden was ik direct buiten adem en kon ik niet meer. Wat een kutsport. Geen hol aan. Ik moest dit anders gaan aanpakken en heb me ingelezen hoe ik beter kon trainen. Opgeven zit niet in me en ik moest deze hellesport gewoon laten werken.
Leren lopen
Leren om op een continu tempo te lopen was de key. Te snel gaan is niet goed voor een duurloop. Ik ben een echte duurloper trouwens, iemand die een bepaalde ronde of een aantal kilometer kiest en deze uitloopt. Ga je te snel, dan raak je buiten adem en dan red je het gewoon niet. Stoppen is geen optie. Niet voor mij. Door een continu tempo te leren lopen, haalde ik ineens die ene kilometer. Zonder te stoppen! Niet dat ik heel snel ging in het begin, maar dat maakte me niet uit. Een paar weken terug ging ik namelijk nog stuk op die ene kilometer en nu ging het zo makkelijk. Ik had gewonnen en voelde voor het eerst plezier tijdens het lopen.
Jezelf leren kennen
Nu ik dit had gepresteerd, kon ik een nieuw doel kiezen. Ik wilde de twee kilometer halen en de drie en de vijf! Wat was het afzien soms. Hardlopen is echt een mentale sport. Je komt jezelf zo enorm tegen. Door weer en wind ging ik. Steeds mezelf aan het verbeteren en moest mezelf blijven aanmoedigen om door te gaan. En iedere keer dat ik weer een nieuwe prestatie had geleverd voelde ik me onoverwinnelijk. Werd het dan toch leuk?
Genieten achteraf
Tijden liep ik persoonlijke recordjes. Ik wilde sneller op de één worden, sneller op de vijf, ik wilde de tien lopen binnen een uur. Wauw wat voelde ik me geweldig achteraf! Achteraf. Ja achteraf. Alleen achteraf…. Ik realiseerde me ineens dat ik onderweg vergat te genieten en zag niks anders meer dan het klokje. Iedere keer als ik een keer iets langzamer was dan een vorige keer, raakte ik geïrriteerd en was het geen goede ronde. Wauw. Waarom. Omdat je jezelf iedere keer wilt verslaan?
Genieten van elke stap
Toen ik me dit realiseerde, besloot ik om het anders te gaan doen. Ik ga niet meer racen tegen de klok en ga genieten van elke stap. Vanaf dat moment ben ik om mij heen gaan kijken tijdens een ronde. Ik zag de natuur, de koetjes, het weiland en het water en het gaf me zoveel rust. Voor wie moet ik snel zijn? Het gaat toch allemaal om het genieten? Natuurlijk kies ik nog steeds een aantal kilometer en pak ik tussendoor wel een keer een recordje mee, maar het doel is gewoon genieten en achteraf een leeg hoofd hebben. Genieten van de muziek in mijn oren, het uitzicht onderweg, het alleen in de natuur zijn en de grond onder mijn voeten. Het leven is al zo gehaast en iedereen wil maar presteren. Voor wie doe jij het? Leer genieten.
Dit delen:
Leave a Comment
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
10 COMMENTS
Krystle
7 jaar agoHoe jij erover dacht, zo denk ik er ook over. Vind dat altijd heel knap van mensen! Hardlopen is niks voor mij al zie ik mij in gedachten wel lekker hardlopen hoor, maar daar blijft het dan bij haha
Krystle onlangs geplaatst…Popples verjaardagstaart
Jamey
7 jaar agoOh Hahaha bah! Hardlopen is totaal niet aan mij besteed. Heel stoer dat jij het wel doet!!
Maargy
7 jaar agoJaa ik herken het helemaal! ik ben ook pas begonnen met hardlopen (iets wat ik ook nooooit van mezelf verwacht had haha) maar het is echt lekker!
nicole orriens
7 jaar agoIk loop inmiddels 15 jaar en doe eigenlijk niets met snelheid. Het gaat me bij het lopen om mijn gezondheid en dat ik me daarna zo fijn voel!
MamaPlaneet
7 jaar agoMijzelf zover krijgen dat ik ga sporten vind ik het ergste. Als ik er eenmaal aan begin dan gaat t prima.
Kiki Hasselton
7 jaar agosporten an sich vind ik al een kwelling. het is dat het moet. maar hardlopen is nog een tandje erger. dus dat doe ik dus ook echt niet
Lien
7 jaar agoOoh wat een herkenbaar artikel heb je geschreven! Ik leg de lat voor mezelf ook steeds hoger. Net zolang tot er helemaal niets leuk meer is aan sporten en het mee in de lijst van ‘moetjes’ belandt. Zonde. I know. Misschien moet ik het terug een kans geven. En leren genieten dit keer.
Nicole
7 jaar agoSuper zeg dat je het zo heerlijk vindt. Ik heb verschillende pogingen gedaan maar ik kan er maar niet van genieten. Krijg ook altijd klachten helaas..
Nicole onlangs geplaatst…De favorieten van baby Milo
Kimberley
7 jaar ago AUTHORWat jammer! Draag je wel goede loopschoenen? Dat kan ook verschil maken
Susan
7 jaar agoWat goed dat je zo bewust bezig bent met genieten ! Ik doe dat nu ook veel meer. Er zijn zoveel dingen in het leven waar je je druk om kan maken terwijl het er totaal niet toe doet eigenlijk!